Ik zie, Ik zie… – Ellie Marney
1982. De 18-jarige Emma en Travis worden door de FBI benaderd om jonge seriemoordenaars in de gevangenis te interviewen. De FBI hoopt dat zij door hun jonge leeftijd nieuwe informatie loskrijgen in deze cold cases. Algauw worden ze echter opgeschrikt door nieuwe moorden: iemand heeft het op tieners gemunt. De tijd dringt en de enige die hen kan helpen is de beruchte seriemoordenaar Simon Gutmansson. Deze 19-jarige meestermanipulator heeft zijn oog op Emma laten vallen. Welk spel speelt hij met haar? En wat weet Simon over de moordenaar die actief is?
Ik wil om te beginnen heel graag Uitgeverij De Fontein bedanken voor het opsturen van een recensie-exemplaar van Ik Zie, Ik Zie…!
Het boek volgt de verhalen van Emma Lewis, Travis Bell en FBI-agent Ed Cooper en speelt zich af in het jaar 1982. Emma en Travis worden door Cooper gecontacteerd om te helpen bij een onderzoek. Het is aan hen de taak om verscheidene jonge seriemoordenaars te ondervragen.
Emma twijfelt heel erg of ze het aanbod van Cooper aan wil nemen, omdat ze net zelf weer bezig is om haar leven een beetje op de rails te krijgen. Ze is namelijk slachtoffer geweest van een seriemoordenaar en de enige overlevende; maar dit is ook juist hetgeen wat haar volgens Cooper perfect maakt voor de taak.
Travis Bell is de zoon van voormalig politieagent. Zijn vader is tijdens zijn dienst vermoord door een jonge seriemoordenaar, dé seriemoordenaar die Emma en Travis gedurende het verhaal moeten gaan interviewen, namelijk Simon Gutmansson. En laat deze sluwe seriemoordenaar nou net zijn ogen hebben laten vallen op Emma. Welk spelletje speelt hij met haar? Wat wil hij van haar? Maar misschien nog wel het belangrijkste, waarom juist Emma?
Het boek bouwt rustig op en het duurt dan ook even voordat we kennis maken met Simon Gutmansson. Het tempo bij bepaalde stukken van het boek lag wat laag, waardoor ik soms even moeite had met doorlezen. Echter zorgden de gesprekken met Simon er bij mij voor dat ik telkens weer verder las, hij had iets intrigerends wat de lezer door doet lezen. Dat niet alleen, ook de jacht op de seriemoordenaar die op het moment van het verhaal actief aan het moorden is, zorgt ervoor dat de lezer het boek niet zomaar weg legt.
Seriemoordenaars vind ik persoonlijk heel interessant om over te lezen en dus ging ik ook met hoge verwachtingen dit verhaal in. Wellicht waren de verwachtingen iets te hoog, want de stukken die een wat minder vlot tempo hadden, deden mij zo nu en dan wel afhaken. Ook vind ik de schrijfwijze niet echt passend bij een YA-thriller; de spanningsboog is namelijk niet zoals die in vergelijkbare YA-thrillers is. Ik denk dat het label YA erop is gekomen, omdat de hoofdpersonages beiden 18 jaar oud zijn (ook al gedragen ze zich veel volwassener).
Al met al was het zeker een goed boek met spannende vergelijkingen zoals Silence of The Lambs, Mind Hunter en Hannibal. Door de trage opbouw heb ik het boek ben ik ietsjes omlaag gegaan in mijn beoordeling en een beoordeling gegeven van 3.75 sterren.
booksneverdie 